اثر تجویز داخل نخاعی genipin بر درد و بی دردی ناشی از مرفین در موش صحرایی

مقدمه: ucp2 در غشای داخلی میتوکندری، باعث تغییر در فعالیت کانال های katp و تغییر در تحریک پذیری سلول می شود که احتمالاً با کاهش تولید atp می باشد. با توجه به بیان ucp2 در آوران های درد در نخاع، و نقش این کانال ها در بی دردی مرفین، احتمال تأثیر تجویز داخل نخاعی genipin، مهار کننده ucp2، بر احساس درد و بر بی دردی ناشی از مرفین بررسی شد. روش ها: جهت ارزیابی درد حرارتی و شیمیایی در موش های صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به ترتیب آزمون های پس کشیدن دم (tail flick) و فرمالین بکار گرفته شد و برای موضعی کردن محل اثر genipin از تکنیک جراحی و کانول گذاری در فضای تحت عنکبوتیه استفاده گردید. یافته ها: genipin درد را در آزمون پس کشیدن دم (p<0.001)، و در مرحله اول آزمون فرمالین (p<0.001) افزایش، ولی در مرحله دوم آزمون فرمالین کاهش داد (p<0.001)؛ همچنین بی دردی مرفین را در آزمون پس کشیدن دم (p<0.01) و مرحله اول آزمون فرمالین (p<0.001) آنتاگونیزه کرد و در مرحله دوم آزمون فرمالین باعث بروز بی دردی نسبتاً قوی تری شد (p<0.001)؛ اما اثری بر پردردی دوز بسیار ناچیز مرفین نداشت. نتیجه گیری: احتمالاً genipin، حداقل تا حدی، با مهار ucp2، افزایش نسبت atp/adp، و مهار کانال های katp در آوران های اولیه باعث کاهش آستانه درد شده، و بی دردی مرفین را کاهش داده است. ظاهراً اثرات ضد التهابی genipin باعث بروز بی دردی در مرحله دوم آزمون فرمالین شده است. ممکن است بی اثر بودن genipin بر پردردی دوز بسیار ناچیز مرفین به دلیل تشابه مکانیسم های عمل genipin و این دوز مرفین، مثل اثر بر کانال های katp، باشد.